Kinderen rouwen anders dan volwassenen. Hun rouwproces verloopt vaak schoksgewijs – soms lijkt het zelfs of ze nergens last van hebben – en kan gepaard gaan met heftige emoties.

Ook komt het vaak voor dat kinderen hun ouder(s) gaan ontzien om hun verdriet niet nog groter te maken. Ze komen dan pas aan rouwen toe als de volwassenen om hen heen langzaamaan weer overgaan tot de orde van de dag. Vaak zijn hun rouwreacties dan minder herkenbaar. Denk hierbij aan gedragsproblemen, psychosomatische problematiek of onverklaarbare klachten.

De dood hoort weliswaar bij he leven, maar het kan bijzonder moeilijk zijn om dat te accepteren.

Het kan fijn zijn om in deze moeilijke periode iemand te hebben die “een stukje met je meeloopt,” bijvoorbeeld wanneer het rouwproces ergens stagneert of wanneer het verdriet je ernstig en langdurig belemmert. Dan kan het zinvol zijn om begeleiding te zoeken.

Scheiding

Ook gezinnen die te maken hebben met scheiding – eveneens een situatie waarin sprake is van afscheid nemen – kunnen terecht voor hulp.
Scheiding is een breuk in vertrouwen. Dit geldt zowel voor partners die uit elkaar gaan als voor kinderen die bij een scheiding betrokken zijn.

Ander verlies

Er zijn veel soorten van verlies. Maar elk ingrijpend verlies doet pijn. Je kunt het gevoel van controle over je leven kwijt zijn. Je beeld over jezelf kan negatiever worden. Je kunt gevoel hebben dat je onrecht is aangedaan. Of je kunt je toekomst in duigen zien vallen.

Voorbeelden van mogelijke soorten van (ander) verlies zijn:

• verlies van eigenwaarde door gepest worden
• verlies van eigenwaarde en vertrouwen door lichamelijk of seksueel misbruik
• verlies van vertrouwde omgeving door verhuizing of immigratie